فیبروم رحمی
همه چیز درباره فیبروم رحمی
فیبروم رحمی ، شایع ترین تومور دستگاه تولید مثل و یکی از رایج ترین بیماری های زنان محسوب می شود. فیبروم های رحمی ؛ تومورهایی هستند که از سلول های نرم عضلانی و بافت همبند فیبری ( لیفی ) تشکیل شده اند و در داخل رحم یا روی آن رشد می کنند.
این توده ها در تمام موارد هیچ گونه علامت یا نشانه ای ندارند ؛ مهم ترین شاخص فیبروم های رحمی ، این است که معمولا خوش خیم یا غیر سرطانی هستند.
توجه داشته باشید که نوع فیبروم ، به محل رشد آن در داخل یا روی رحم بستگی دارد.
علت تشکیل فیبروم هنوز مشخص نیست ، اما عوامل مختلفی وجود دارند که می توانند منجر به بروز فیبروم شوند.
طبق مطالعات انجام شده ، نرخ رشد فیبروم متفاوت است ؛ بخصوص زمانی که بیش از یک فیبروم رحمی وجود داشته باشد.
لازم به ذکر است زنانی که نزدیک به دوره یائسگی هستند ، بیشتر در معرض ابتلا به فیبروم رحمی قرار می گیرند.
فیبروم ها اغلب در معاینه معمول لگن یافت می شوند و علائمی که در پی ابتلا به آن ها ایجاد می شود ممکن است ؛ شامل دوره های سنگین قاعدگی و طولانی مدت ، خونریزی بین دوره ها و درد لگن باشد.
چه کسانی در معرض فیبروم رحم هستند ؟
عوامل مختلفی می توانند خطر ابتلا به فیبروم را افزایش دهند :
- سن : فیبروئیدها با افزایش سن زنان به خصوص در سنین 30 تا 40 سالگی و یا یائسگی شیوع بیشتری پیدا می کنند. بعد از یائسگی ، احتمال تشکیل فیبروم بسیار کم است و در صورت وجود معمولاً کوچک می شود.
- سابقه خانوادگی : ابتلای یکی از اعضای خانواده به فیبروم خطر ابتلا را افزایش می دهد. اگر مادری فیبروئید داشته باشد ، خطر ابتلا به آن حدود سه برابر بیشتر از حد متوسط است.
- منشا قومی : زنان آفریقایی – آمریکایی بیشتر از سایر اقوام به فیبروم مبتلا می شوند.
- چاقی : خانم هایی که اضافه وزن دارند بیشتر در معرض فیبروم هستند. برای زنان بسیار سنگین خطر دو تا سه برابر بیشتر از حد متوسط است.
علائم فیبروم رحمی چیست ؟
اکثر زنان مبتلا به فیبروم اصلاً علائمی نخواهند داشت. با این حال ، فیبروم های بزرگ یا متعدد می توانند علائم زیر را ایجاد کنند :
- دوره های سنگین یا طولانی مدت قاعدگی
- خونریزی بین پریود
- درد و فشار لگن
- تکرر ادرار
- کمر درد
- درد هنگام مقاربت
- مشکل باردار شدن
چگونه فیبروم رحم تشخیص داده می شود ؟
فیبروم ها اغلب در معاینه فیزیکی یافت می شوند. پزشک متخصص زنان ممکن است یک توده سفت و نامنظم ( غالبا بدون درد ) را احساس کند. سونوگرافی و تصویربرداری ام آر آی دو گزینه اصلی در تایید تشخیص فیبروم است.
چگونه فیبروم رحمی درمان می شود ؟
از آن جا که اکثر فیبروم ها رشد خود را متوقف می کنند و حتی ممکن است با نزدیک شدن به یائسگی کوچک شوند، ممکن است پزشک در ابتدا معاینات مستمر و پیگیری را توصیه کند.
با این حال ، بعضی از فیبروم ها ممکن است بسته به موارد زیر نیاز به درمان فعال تری داشته باشند :
- میزان علائم
- سن بیمار
- اهداف باروری
- تعداد و اندازه فیبروم ها
- هرگونه درمان قبلی فیبروم
- سایر شرایط سلامتی موجود است
چه عواملی باعث رشد فیبروم می شوند ؟
فیبروم ها از زمانی شروع می شوند که سلول های دیواره مخاطی رحم غیرطبیعی رشد می کنند ؛ البته باید متذکر شد که علت فیبروم رحم هنوز مشخص نیست.
محققان نظرات بسیاری در مورد علت ایجاد فیبروم دارند ، اما هیچ یک از این موارد به عنوان دلایل مشخص تومورهای فیبروم دیده نمی شود.
برخی از این نظرات عبارتند از :
- فیبروم ممکن است ژنتیکی باشد (در خانواده وجود دارد).
- استروژن و پروژسترون ، هورمون های زنانه ، باعث رشد فیبروم می شوند.
فیبروم ها در دوران بارداری ، وقتی سطح هورمون ها زیاد است سریع رشد می کنند و در صورت استفاده از داروی ضد هورمون ، میزان آن کاهش می یابد.
فیبروم ها پس از رسیدن به دوره یائسگی ، از رشد باز می مانند یا کوچک می شوند.