به طور کلی زایمان سزارین ، با دو روش بیهوشی کامل و بی حسی از کمر انجام می شود. لازم به ذکر است که انتخاب روش زایمان سزارین ؛ طبق پیشنهاد متخصص زنان و زایمان و نظر شما صورت می گیرد.
زایمان سزارین با بی حسی موضعی از ناحیه کمر ، یکی از بهترین و ایمن ترین روش ها برای تولد نوزاد به شمار می رود.
البته ناگفته نماند که روش بی حسی موضعی در زایمان سزارین ، عاری از نقص نبوده و ممکن است برای برخی از مادران انجام آن منع گردد.
به منظور کسب اطلاعات بیشتر درباره زایمان سزارین با بی حسی ، تا پایان مقاله همراه ما باشید.
نحوه انجام زایمان سزارین با بی حسی
همانطور که پیشتر نیز ذکر شد ؛ روش زایمان سزارین با استفاده از داروی بی حسی ، یکی از کم خطرترین روش های زایمان برای مادران عزیز می باشد.
روش زایمان سزارین با بی حسی موضعی ؛ شرایطی را برای مادر فراهم می آورد تا بتواند مانند زایمان طبیعی ، نوزاد خود را بلافاصله پس از تولد ببیند.
در این روش ، داروی بی حسی با استفاده از یک سرنگ ظریف در موضع مخصوص و مابین مهره های کمر تزریق می شود.
سپس از مادر خواسته می شود که به پهلو خوابیده و سر خود را تا حد امکان به سمت شکم و زانوها خم کند.
در این جا باید اشاره داشت که در صورت امکان ؛ بهترین حالت برای تزریق ، وضعیت نشسته می باشد.
از این رو در صورتی که مادر ، قادر به نشستن و خم کردن سر خود به سمت جلو باشد ؛ در این وضعیت ، تزریق داروی بی حسی با دقت بیشتری انجام خواهد شد.
لازم به ذکر است که زمان لازم ، جهت بی حس شدن اندام های مورد نظر بدن مادر ؛ حدودا 15 دقیقه است.
توجه داشته باشید که پس از تزریق داروی بی حسی ، مادر باید فورا به حالت طاقباز ( به پشت ) دراز بکشد و آماده زایمان گردد.
متخصص زنان و زایمان ، بعد از اطمینان از تاثیر داروی بی حسی ؛ شروع به انجام عمل زایمان می نماید.
در این روش از زایمان سزارین ؛ مادر بدون آن که کمترین دردی تجربه کند ، تولد جنین و حرکات او را احساس خواهد کرد.
بعد از زایمان سزارین با بی حسی موضعی
پس از اتمام عمل زایمان به روش بی حسی ، پزشک اقدام به بخیه زدن محل برش جراحی نموده و جهت دفع ادرار ؛ در مثانه مادر ، سوند قرار می دهد.
علت تعبیه سوند در مثانه ؛ این است که به دلیل تزریق ماده بی حسی ، مادر تا چند ساعت پس از زایمان قادر به کنترل مثانه نخواهد بود.
به تدریج و بعد از گذشت حدودا 1 الی 3 ساعت از زایمان ، تاثیر داروی بی حسی از بین خواهد رفت.
آیا زايمان سزارين با بی حسی از کمر عوارض دارد ؟
سردرد ، از رایج ترین عوارضی است که اکثر مادران بعد از زايمان سزارين با بی حسی ؛ تجربه می کنند.
باید خاطر نشان نمود که میزان این سردرد ، در موقعیت های نشسته و ایستاده ؛ تشدید می گردد ، لذا توصیه می شود به منظور بهبود سردرد بعد از عمل سزارین تا چند ساعت دراز کشیده و به خوبی استراحت کنید.
افزایش فشار خون و ضربان قلب که در برخی موارد با حالت تهوع و استفراغ نیز همراه است ، از دیگر عوارضی است که بعد از زايمان سزارين با بی حسی موضعی ممکن است حادث گردد ؛ البته همه مادران این حالت را تجربه نخواهند کرد.
توجه داشته باشید که در صورت تجربه این وضعیت ، نباید نگران شوید ؛ چرا که فشار خون ، ضربان قلب و کلیه علائم بالینی شما تا زمانی که در بیمارستان بستری هستید کاملا کنترل می شود.
آیا بعد از زايمان سزارين با بی حسی فرد دچار کمر درد می شود ؟
بسیاری از خانم ها ، نگران کمر درد ناشی از زدن داروی بی حسی به کمر می باشند و این سوال را از پزشک خود می پرسند.
در پاسخ باید اشاره نمود که کمردرد بعد از زایمان ، ناشی از خود زایمان و تغییرات بارداری است و ارتباطی به زدن سوزن به کمر و تزریق داروی بی حسی ندارد.
تنها در موارد بسیار نادر ممکن است فرد بعد از زایمان به روش بی حسی موضعی ، دچار کمردرد شود.
آشنایی با درمان سرطان پستان و مجموعه اقدامات درمانی آن
سرطان پستان ( Breast Cancer ) از شایع ترین انواع سرطان در میان خانم ها و دومین عامل مرگ و میر زنان در جهان است ؛ هرچند در مردان نیز ریسک ابتلا به این بیماری وجود دارد ، اما باید گفت که بانوان تقریبا صد برابر بیشتر از آقایان در معرض مواجهه با آن قرار دارند.
قبل از پرداختن به مجموعه اقدامات و روش ها برای درمان سرطان پستان ، لازم است ابتدا با مفهوم سرطان پستان آشنا شویم.
سرطان پستان در حقیقت ، رشد سلول های غیرطبیعی در سینه می باشد. این سرطان ، بسته به روند ازدیاد سلول ها می تواند خوش خیم یا بدخیم باشد.
در تومورهای خوش خیم ؛ روند زیاد شدن سلول ها ، در مرحله مشخصی متوقف می شود ؛ در تومورهای بدخیم ، رشد سلول های سرطانی تا جایی ادامه می یابد که تمامی قسمت های بدن را درگیر می کند.
انواع تومور پستان
به طور کلی تومورهای پستان به دو صورت وجود دارند :
تومورهای خوش خیم
تومورهای بدخیم
نوع دیگری از تومور ، موسوم به تومورهای بینابین نیز وجود دارند که در مراحل اولیه خوش خیم هستند و به مرور به تومورهای بدخیم بدل می گردند.
توجه داشته باشید که در انواع تومورهای پستان ، رشد سلول ها زیاد و سریع است.
البته فرآیند ازدیاد سلول ها در تومورهای خوش خیم پستان در مرحله مشخصی متوقف می گردد و امکان انتشار آن به دیگر بخش های بدن وجود ندارد ، از این رو باید اشاره داشت که توموهار خوش خیم سینه کشنده نمی باشند.
این در حالی است که روند ازدیاد سلول ها در تومورهای بدخیم پستان ، مهارناپذیر بوده و بی وقفه ادامه می یابد و در حقیقت تبدیل به سرطان پستان می گردد به طوری که متاسفانه در صورت عدم درمان به موقع ، به دیگر بخش های بدن نیز متاستاز ( گسترش ) یافته و در عملکرد آن ها ایجاد خلل می کند و نهایتا با درگیر نمودن ارگان های حیاتی بدن می تواند به مرگ فرد منتج گردد.
عوامل ایجاد سرطان پستان
از جمله عوامل ابتلا به سرطان سینه می توان به عوامل ژنتیکی ( وجود ژن سرطان سینه به واسطه وجود زمینه فامیلی ) ، عدم بارداری یا شیردهی و بارداری در سن بالای 35 سال اشاره کرد.
همچنین استفاده طولانی مدت از قرص های جلوگیری از بارداری ، چاقی و مصرف سیگار ؛ می تواند از عوامل ایجاد خطر ابتلا به سرطان پستان باشد.
علائم ابتلا به سرطان پستان
بروز یا عدم بروز علائم در هر فرد متفاوت می باشد. مهم ترین علائم ابتلا به سرطان سینه عبارتند از :
احساس توده در سینه یا زیربغل
ترشح غیرعادی از نوک سینه
ضخامت و تورم در بافت سینه
احساس درد و ناراحتی در سینه
تغییر در فرم و اندازه سینه
در این جا باید خاطر نشان شد که تقریبا 40 درصد از بانوان طی دوره ای از زندگی خود توده هایی را در سینه شان احساس خواهند کرد ، لذا موکدا توصیه می شود در صورت لمس هر گونه توده در پستان سریعا به پزشک متخصص زنان مراجعه نمایید.
راه های تشخیص سرطان پستان
همانطور که در ابتدای مقاله اشاره داشتیم چنانچه سرطان پستان به موقع تشخیص داده شده و نسبت به درمان آن اقدام گردد ، در عمده موارد قابل درمان بوده و می توان از ریسک انتشار آن پیشگیری کرد.
به طور کلی با استفاده از راهکارهای زیر می توان نسبت به تشخیص سرطان پستان بهره برد :
خودآزمایی پستان ها در خانم های بالای 20 سال ( معاینه پستان توسط خود فرد )
معاینه پستان توسط پزشک متخصص ( در خانم های40 – 20 ساله هر سه سال یکبار و در خانم های بالای 40 سال به صورت سالیانه یک مرتبه )
ماموگرافی سالیانه در بانوان بالای 35 سال
علائم سرطان پستان
وجود توده در پستان
توده هایی که احتمال سرطانی بودن آن ها وجود دارد ، معمولا در هنگام لمس سفت بوده و غیر متحرک می باشند ؛ به طوری که در زمان لمس حالتی چسبناک به نواحی اطراف خود داشته و عموما دردی به همراه ندارند. ( البته تشخیص دقیق خوش خیم یا بدخیم بودن توده های موجود در پستان به عهده پزشک متخصص خواهد بود )
ترشح از نوک پستان
از دیگر علائم سرطان پستان ، می توان به تراوش ترشح از نوک پستان اشاره نمود ؛ که غالبا به شکل خونابه و گاها به صورت مواد بی رنگ از نوک سینه ترشح می شوند.
لازم به ذکر است در صورتی که این ترشحات از یکی از پستان ها و از یکی از مجاری سینه تخلیه شوند یا این که با وجود توده در سینه همراه باشند ، ریسک سرطانی بودن آن ها تشدید می گردد.
تغییر پوست پستان
سرطان پستان می تواند منجر به بروز تغییراتی اعم از کشیدگی یا فرورفتگی در پوست پستان شود ، البته توجه داشته باشید که هرچند بروز فرورفتگی در پوست سینه نشانه مهمی تلقی می شود اما نمی تواند به صورت قطعی بر وجود سرطان پستان دلالت کند ، چرا که در برخی موارد به دنبال بیماری های خوش خیم سینه نیز ممکن است این اتفاق بروز کند.
تغییرات نوک پستان
سرطان پستان ، سبب بروز فرورفتگی در نوک سینه نیز می گردد که حالت ثابتی داشته و در این موارد با معاینه دقیق پستان ممکن است در زیر نوک و هاله سینه غده ای لمس شود.
البته لازم به ذکر است که فرورفتگی نوک پستان ، گاهی اوقات می تواند در پی بلوغ یا شیرهی نیز اتفاق بیفتد ؛ لذا در این موارد این اتفاق نگران کننده نبوده و به خودی خود مرتفع می گردد.
تغییر اندازه پستان
به طور طبیعی غالبا اندازه هر دو پستان با هم برابر نیست ، اما در صورتی که این اختلاف سایز از ابتدا وجود نداشته و اخیرا ایجاد شده باشد باید از لحاظ وجود توده ، هر دو پستان را مورد معاینه و آنالیز قرار داد.
بزرگ شدن غدد لنفاوی زیر بغل : هرچند بزرگ شدن غدد لنفاوی زیر بغل ممکن است از نشانه های سرطان پستان باشد ، اما نباید ایجاد نگرانی کند ؛ چرا که ممکن است گاها در اثر اصابت ضربه به دست یا پستان ، بروز التهاب یا ضایعات خوش خیم اتفاق افتاده باشد ؛ از این رو باید از سوی پزشک متخصص معاینه و ارزیابی شود.
سایر علائم سرطان پستان
خال روی پستان
احساس خستگی بیش از حد
سرفه های مکرر
ناتوانی در کنترل مثانه
کمردرد ناگهانی
غربالگری سرطان پسـتان
متاسفانه باورهای نادرستی در ارتباط با سرطان پسـتان وجود دارد ، به طوری که برخی افراد بر این باورند که این سرطان تنها در افراد مسن بروز می کند یا این که چنانچه سابقه ابتلای خانوادگی به این بیماری وجود نداشته باشد سایر افراد خانواده نیز در معرض ابتلا به آن قرار ندارند ؛ در این جا باید متذکر شد که این باورها کاملا اشتباه بوده و همه افراد باید احتمال ابتلا به سرطان پسـتان را جدی بگیرند.
شناسایی سرطان سینه در مراحل ابتدایی امری بس حائز اهمیت است ؛ از جمله مواردی که در تشخیص زودهنگام این بیماری می تواند کمک کننده باشد می توان به غربالگری سرطان پستان اشاره داشت.
منظور از غربالگری ، یکسری آزمایشات و روش های معاینه ای پزشکی مخصوص ؛ اعم از معاینه بالینی سینه ، ماموگرافی و ام آر آی است که پیش از نمایان شدن نشانه های سرطان و با هدف شناسایی و تشخیص این بیماری ؛ درخواست می شود.
باید توجه داشت متاسفانه زمانی که علائم سرطان نمود یابند ، این امکان وجود دارد که سرطان به سایر نقاط بدن گسترش یافته باشد ؛ اما چنانچه در مراحل ابتدایی و قبل از ظهور علائم تشخیص داده شود درمان آن ساده تر خواهد بود.
اهداف غربالگری سرطان پستان
با انجام غربالگری سرطان پسـتان ، تقریبا تا 90 درصد می توان احتمال مرگ را در سرطان هایی که قابل درمان و پیشگیری هستند کاهش داد.
غربالگری سرطان پسـتان می تواند در تقلیل آمار افراد مبتلا به این بیماری که سرطان در بدن آن ها انتشار یافته و پیشروی کرده است ، کمک کننده باشد.
زمان انجام غربالگری سرطان پسـتان
در افراد سالم که سابقه خانوادگی در آن ها وجود ندارد ، پس از 40 سالگی باید نسبت به انجام غربالگری سرطان پستان اقدام شود.
در افرادی که دارای جهش ژنتیکی هستند ، باید در بازه سنی 25 الی 30 سالگی نسبت به انجام غربالگری سرطان پستان اقدام گردد.
در افرادی که سابقه خانوادگی سرطان در آن ها وجود دارد ، تقریبا باید از 20 سالگی این غربالگری انجام پذیرد.
نتایج غربالگری سرطان پسـتان
چنانچه بعد از غربالگری پستان ، مورد خاصی شناسایی شود ؛ باید جهت شناسایی مرحله سرطان و وسعت انتشار آن ، یکسری آزمایشات تکمیلی انجام شده و فرد هر چه سریع تر تحت درمان قرار گیرد.
درمان سرطان پسـتان می تواند به صورت درمان های موضعی ؛ نظیر جراحی و پرتودرمانی یا به صورت عمومی از قبیل هورمون درمانی ، درمان بیولوژیک و شیمی درمانی صورت پذیرد.
درمان سرطان پستان
شایان ذکر است که تمامی توده هایی که در سینه ایجاد می شوند لزوما دالّ بر وجود سرطان نبوده و در صورت سرطانی بودن نیز می توان با تشخیص بهنگام و اقدام زودرس ، نسبت به درمان موفق تر و جلوگیری از پیشروی آن ها اقدام نمود.
بسته به این که سرطان سینه در کدام مرحله پیشرفت می باشد ؛ همچنین بسته به میزان درگیری اعضا و نواحی بدن ( متاستاز ) و اندازه و میزان رشد تومور ؛ درمان سرطان به روش های مختلفی صورت می گیرد.
روش های درمان سرطان پستان
درمان سرطان سینه با جراحی : مهم ترین روش های درمان سرطان سینه به کمک جراحی لامپکتومی ، ماستکتومی پارشیال ، ماستکتومی رادیکال و بازسازی ؛ می باشد.
لامپکتومی : در تشخیص سرطان در مراحل اولیه استفاده می شود و شامل برداشتن تومور و قسمتی از بافت های اطراف آن توسط جراح و حفظ بقیه سینه می باشد.
ماستکتومی پارشیال : در این روش ، بخش بیشتری از سینه برداشته می شود که شامل برداشت لایه های بالای عضلات سینه ای نیز می باشد.
ماستکتومی رادیکال : در این روش جراحی ؛ کل سینه ، نوک سینه ، هاله قهوه ای رنگ و گره های لنفاوی زیر بغل برداشته می شوند. ( در بیشتر موارد قفسه سینه سالم می ماند. )
بازسازی سینه : این روش ، معمولا برای بهبود شکل و فرم سینه پس از جراحی تومور صورت می گیرد. در این راستا ، مهم ترین روش هایی که مورد استفاده قرار می گیرند ؛ پروتز و گرافت پوستی می باشند.
در جراحی پروتز سینه ، پستان با پروتزهای سالینی یا سیلیکونی پر می شود.
در گرافت پوستی ؛ برای فرمدهی سینه ، بافت مورد نیاز از نواحی دیگر بدن مانند شکم ، پشت و باسن برداشته و پیوند زده می شود.
دیگر روش های درمان سرطان سینه
پرتو درمانی : در این روش ؛ با استفاده از پرتوهای پر قدرت ، سلول های سرطانی را هدف قرار داده و آن ها را از بین می برند.
شیمی درمانی : روشی است که در برخی موارد ، قبل از عمل جراحی تجویز می شود ؛ به امید این که شیمی درمانی ، سبب تخریب تومور شده و نیاز به جراحی نباشد ؛ اما اغلب ، همراه با دیگر روش های درمانی ؛ از جمله جراحی به کار گرفته می شود. ( این روش ، یک درمان دارویی برای از بین بردن سلول های سرطانی است. )
هورمون درمانی : استروژن و پروژسترون ، هورمون های زنانه ای هستند که سبب تحریک رشد تومورهای سرطان سینه می شوند.
هورمون درمانی ؛ با جلوگیری از تولید هورمون ها یا انسداد گیرنده های هورمون در تومورها ، سبب توقف سرطان می شود.
مراقبت های پس از درمان سرطان پستان
درمان سرطان سینه ، تنها با از بین بردن بافت سرطانی صورت نمی پذیرد ؛ بلکه انجام مراقبت های جسمی و روانی پس از درمان ، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
در ادامه با مهم ترین مراقبت های پس از درمان سرطان پستان آشنا می شویم :
مراقب زخم ناشی از عمل جراحی باشید و در صورت بروز قرمزی و درد در محل زخم جراحی حتما به پزشک مراجعه کنید.
مصرف غذاهای دارای پروتئین بالا به بهبود زخم ناشی از عمل جراحی کمک می کند ؛ لذا مواد غذایی سرشار از پروتئین را در برنامه غذایی خود بگنجانید.
از غذاهای کم چرب و کم نمک استفاده کنید ؛ این موارد سبب افزایش تورم در موضع تزریق می شوند.
تا چند وقت پس از جراحی سرطان پستان ، از مصرف نوشیدنی های حاوی الکل و دخانیات پرهیز نمایید ؛ زیرا الکل و سیگار موجب بروز اختلال در روند ترمیم زخم شده و مدت زمان دوره بهبودی را طولانی می کنند.
به طور منظم ویزیت و معاینه توسط پزشک را انجام دهید.
بهتر است حداقل سه سال بعد از انجام درمان سرطان سینه ، اقدام به بارداری کنید.
